Vroeg uit de veren! Vandaag is de dag voor Walts Point. Long distance vliegen.
Erik, Coen en Shawn zijn er klaar voor. Cornelia en Monica bieden hun diensten aan als chauffeur en kaartlezer, de bekende CorMon om de heren weer op te halen, waar ze ook staan.
De weg naar Lone Pine is zaai. Maar met een nieuwe gast is er voldoende te bepraten.
Om half 10 staan we op launch. Met een ongelooflijk harde rugwind.
Dat is balen, maar de voorspellingen zijn goed en het is niet ongebruikelijk dat de dag begint met rugwind, dus kijken we het even aan. Na een half uur lijkt het te minderen, dus besluiten Erik en Coen op te bouwen. Het opbouwen van een Delta kost nu eenmaal meer tijd dan het klaarleggen van een parapent. Shawn wacht dan ook rustig af.
Na nog een een half uur neemt de rugwind zo aan dat Erik en Coen besluiten om in rap tempo in te pakken. Ondertussen zijn er nog 2 deltapiloten langs geweest die besluiten naar de overkant van het dal te gaan. Ze geven ons de route door en wij besluiten ook daar eens te gaan kijken.
We steken het dal van het verdwenen meer over en rijden de berg op. Het is een prachtige weg. Je kunt je hier voorstellen hoe het was om een smalle kronkelende bergweg op te rijden en uit te kijken naar aanvallers die van boven alleen maar een dikke steen hoeven te gooien om jou wagen te stoppen en je te grazen te nemen. We ontdekken dat er een vroeger een ‘lift’ (kabelbaan)moet zijn geweest en ja hoor we rijden zomaar een mijnstadje in, een zogenaamde dode stad, maar er rijd nog een quad rond.
We praten met de eigenaar, hij blijkt de beheerder van het dorp te zijn en wijst ons de weg naar boven. De andere piloten zijn de andere kant op gegaan.
Ook in het mijnstadje buldert de wind en als we de start lopen bereiken ( We besluiten de banden van de Patriot te sparen, het pad gaat over erg scherpe stenen) waaien de hoeden van het hoofd. Maar Erik vindt de start en hernoemt hem als Eriks Start. Het is een mooie lokatie, maar vandaag helaas niet vliegbaar.
We gaan terug naar het dorp en laten ons door Bob rondleiden in het museum.
Hij verteld over hoe het vroeger ging, toen woonden er 3000 mensen en waren er 3 pubs.
Voor verder vertier waren er 3 "bordello's", waar er nog een min of meer van overeind staat
Een bewoner, zijn huis staat er nog, vermoorde een ander en er stond 900 dollar op zijn hoofd. Wij ontdekten wie het was….
Teleurgesteld in het vliegen rijden we naar huis, genieten daar van Cornelia’s salade en besluiten onze reis door te zetten naar Utah. We hebben gewoon niet de juiste auto voor Bishop en hopen ergens anders geweldig te vliegen
Shawn stelt voor om vanavond een spel te gaan spelen in een kroeg, Shuffleboard. Coen en Cornelia hebben geen puf meer, maar Erik en Monica willen de uitdaging wel aangaan.
In de pub ontmoeten we Bryce, een local die wel met ons mee wil doen. Hij heeft een goede techniek maar waarschijnlijk ook teveel bier gehad, want Erik en Shawn winnen ondanks het geweldige spel van Monica en Bryce met nipte zegen (vind Monica;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten