Donderdag 23 Sept

Do 23-9


Carlsbad, Santa Barbara

Tja en wat nu? We hebben geen idee, maar weten alleen dat we gaan inpakken en het motel verlaten. De voorspellingen voor Torrey is te weinig wind of van de verkeerde richting voor de komende week. We horen dat er een clinic is in Owens Valley, maar vinden dat te ver. We kunnen nog eens naar Crestline bij San Bernadino. En we kunnen naar Santa Barbara, daar moeten we ook heen om de zuurstofflessen in te leveren.

Keuzes, keuzes en we weten niet wat het beste is. We vinden een compromis in Lake Elsinore, dat is richting het nooroosten net als bijna alles en niet al te ver weg. Op het landingsveld (ja heren, dat is echt het landingsveld, waar die bomen in staan) zien we blushelicopters vliegen en ook al weten we nog niet de precieze locatie van de start, we verwachten dat die op diezelfde helling is.

De blushelicopters zijn erg indrukwekkend, zie de foto’s, gevolg is dat we afgeleid zijn van het landingsveld. Cornelia heeft de tegenwoordigheid van geest om even te praten met de locals. Dat zijn wel geen piloten, maar ze kunnen veel informatie geven over de berg, LZ en de brand. Starten is echt geen optie, dus eerst maar eens een lekker broodje smeren. Ondertussen belt Coen met de contactpersoon van Santa Barbara die hem doorstuurt naar een deltapiloot die meent dat het daar wel goed weer wordt en bereid is om ons te helpen.

Iets wat we goed geleerd hebben deze vakantie, is dat informatie van locals heel veel helpt, al hoewel je zelf ook alert moet blijven. Want harde wind is niet altijd te harde wind!

We hebben een plan! Op naar Santa Barbara!

Na 3 of was het 4 uur rijden in de file en dwarsdoor Los Angeles, zijn we niet meer echt scherp. We hebben voor het eerst echt moeite met het vinden van een motel. Maar gelukkig lukt het wel. Nog even eten bij Denny’s en thuis een biertje. Zo, morgen kunnen we kijken of we kunnen vliegen en anders bellen we John, een local.